Jina langu ni Margaret na kwa miaka mingi ndoto yangu kubwa ilikuwa kusafiri nje ya nchi. Nilihisi kama kila mtu karibu yangu alikuwa akipiga hatua kubwa maishani, wengine wakisoma au kufanya kazi ng’ambo, lakini mimi nilibaki palepale.
Kila nilipojaribu kuomba nafasi ya kazi au udhamini wa masomo, majibu yalikuwa yale yale: aidha sikupewa au nilipuuziwa kabisa. Wakati mwingine nilihisi kama bahati yangu ilikuwa imefungwa kabisa. Nilijawa na huzuni na hata kufikia hatua ya kuamini labda mimi si mmoja wa waliokusudiwa kuishi maisha makubwa.
Nilipokuwa nikiona rafiki zangu wakiposti picha mitandaoni wakiwa London, Dubai au Canada, moyo wangu uliumia. Nilijaribu mara nyingi kushughulikia maombi ya visa, lakini kila mara kulikuwa na kizuizi fulani kisichoelezeka.
Mara hati yangu ilikuwa inakosewa, mara nilikosa mwaliko muhimu, au hata nilipopewa nafasi ya kuhojiwa, nilikataliwa bila sababu ya maana. Kila jaribio lilikuwa linanirudisha nyuma zaidi na kunivunja moyo.
Nilijua nilikuwa na uwezo, elimu na hamasa ya kubadilisha maisha yangu, lakini bahati yangu ilikuwa kama imefungwa. Rafiki zangu waliniona nikikata tamaa siku baada ya siku, na walijua nilikuwa na ndoto kubwa ambazo zilikuwa zikikufa polepole. Soma zaidi hapa
