Kutana na Ramadhan, kijana kutoka maeneo ya Mikocheni B jijini Dar es Salaam, alikuwa fundi ujenzi mwenye bidii isiyoisha. Alijulikana kwa umakini wake, uaminifu na ubora wa kazi, lakini kazi zenye malipo mazuri zilikuwa adimu kama mvua ya kiangazi. Mara nyingi alijikuta akifanya kazi ndogo ndogo—kujenga uzio, kurekebisha sakafu, au kutengeneza madirisha—lakini pesa alizopata hazikutosha hata kulipa kodi na kuwasaidia wadogo zake wawili waliokuwa wakitegemea msaada wake.
Kwa miaka mingi, Ramadhan aliishi kwa matumaini. Kila siku aliamka na kuomba apate kazi ya maana itakayobadilisha maisha yake. Wakati mwingine alisubiri siku nzima kwenye vijiwe vya mafundi akitumaini kwamba yeyote angekuja kutafuta huduma. Lakini siku zilipita, miezi ikasonga, hata miaka ikatambaa bila mafanikio makubwa.
Marafiki zake wengi walishakata tamaa. Baadhi walihama mji kutafuta maisha sehemu nyingine, wengine walibadili kabisa kazi. Lakini Ramadhan aliendelea kuamini siku moja anga litafunguka. Licha ya imani hiyo, moyo wake ulikuwa unachoka taratibu. Soma zaidi hapa
